Ranglijst krijgt vertrouwde aanblik

Na drie ronden krijgt de ranglijst van de interne competitie alweer een vertrouwde aanblik. De onverwachte koploper na de eerste ronde vindt zichzelf, na twee nederlagen op rij, terug in het “rechter” rijtje. En de clubkampioen, die tijdens de 3e ronde zijn verzameling prijzen van vorig seizoen in ontvangst mocht nemen, heeft het heft weer stevig in handen genomen en trad zijn tegenstander onverschrokken tegemoet.

Jan van Paassen ondernam een dappere poging. Na 10 zetten kwam hij met een speculatief pioenoffer. Hij had goede compensatie kunnen krijgen maar speelde het vervolg niet optimaal en verloor gaandeweg controle over de stelling. Na dameruil was het eindspel verloren en kon Jeroen een vol punt aantekenen.

Pieter en Machiel kennen elkaar al heel lang en hebben heroïsche gevechten gehad. Na een open opening rokeerden beide kemphanen lang. Zwart probeerde de stelling complex te maken en zocht steeds de tegenaanval en trok zich niet terug. Na ruil van enkele stukken kwam hij zelfs een kwaliteit voor maar moest een oppermachtig paard toestaan in het centrum. Even later kwam een witte loper ook binnenvallen en werd zijn koning van alle kanten bedreigd. Machiel zag geen uitweg en gaf op.

Bartele en Rene speelden een onregelmatige opening. Zwart stond wel iets gedrukt maar wist alles, met nodige tijdsinspanning, goed te pareren. Helaas verzuimde hij om de witveldige loper in het spel te brengen, waarna Bartele met tussenschaakje een stuk wist te winnen. Rene probeerde zich nog te verweren maar ging door de vlag.

Johan en Lieuwe speelden een vlotte partij die Johan won. Er was voldoende tijd over zodat Johan nog enkele tips met Lieuwe kon delen.

Melle en Derk speelden weer eens een lange taaie partij. Het Magagonov systeem van het Konings Indisch (heb ik thuis even op moeten zoeken). Beiden lieten wat steekjes vallen maar in het middenspel en latere eindspel leek Melle toch steeds wat beter te staan. Derk wilde echter niet wijken en wist in het toreneindspel uiteindelijk alles onder controle te krijgen. Hiermee was de enige remise van de avond een feit.

Op de FSB jaarvergadering is besloten om het speeltempo aan te passen naar 1 uur 30 minuten p.p.p.p. plus 30 seconden per zet. Op onze jaarvergadering hebben we besloten om dit te volgen, om hiermee ervaring op te doen. Of dit een succes is moet blijken. Een ander (persoonlijk) initiatief is het “koffiekoekje”. Deze werd node gemist en daarom kan deze, tegen een vrijwillige bijdrage, weer regelmatig genuttigd worden.

Op de ranglijst tekent zich de favoriet voor de titel al duidelijk af. Misschien dat één van de andere spelers met een 100 % score roet in het eten kan gooien?