Vette 25e ronde

Na een magere 24e hadden we, alsof dat zo hoort, een vette 25e ronde. Er waren dan ook geen externe verplichtingen en de ziekenboeg was leeggestroomd. Met maar liefst 16 schaaklustigen kwamen we op, een record voor dit seizoen.

De laatste keer dat we dit aantal haalden ligt alweer 1.5 jaar achter ons.

De uitkomst van de indeling gaf het gevoel dat er wel eens een verrassing in de lucht kon hangen. Bartele hoopte vooraf op een gunstige indeling. Hij had nl. een zware bridgedrive op zaterdag voor de boeg. Tegen Lieuwe speelde hij vlot op de aanval en zag zijn hoop bewaarheid worden. Daarna had hij zelfs nog ruim de tijd om enkele politieke beschouwingen ten gehore te brengen.

Siep en Machiel hebben al vaker de degens gekruist. Dit staat meestal garant voor enig vuurwerk. Met snel spel wisten de heren ruim voor tien uur de eindstreep te halen. Siep lag voor en hengelde de punten binnen. Hij sneed zich wel in de vingers want hij moest nu met de trein naar huis omdat zijn chauffeur nog flink aan de bak moest.

Leffert kreeg met Aiso een tegenstander van formaat. De eerst speler uit de A categorie. Leffert wist zijn 100% score in tact te houden en maakt zo flinke sprongen op de ranglijst.

Jan van Paassen liet tegen René weer zien dat scherp aanvallend spelen vaak tot succes leidt. “aanval is de beste verdediging” zou zijn lijfspreuk kunnen zijn.

Melle wilde tegen Pieter graag eerherstel van een week eerder. Hij zette alle zeilen bij, investeerde de nodige tijd, maar moest concluderen dat Pieter een maatje te groot was. Toch gaf deze nederlaag een ander gevoel dan de vorige.

Rick en Jacob speelden een gelijk opgaande partij. In het eindspel had Jacob een gevaarlijk vrij pionnetje en leek op weg naar de overwinning. Helaas verzuimde hij om zijn loper tijdig in veiligheid te brengen. Rick gaf dit niet meer uit handen.

Ruben trof Derk voor de 2e keer dit seizoen. In een onregelmatige opening leek hij iets meer ruimte te hebben terwijl Derk zijn heil zocht op de a-lijn. Na ruil van de dames leek een loper van Derk in de knoei te komen. Door dreigingen op de eerste rij wist hij net materiaal verlies te voorkomen. De dreiging bleef. Ruben dacht een pion te slaan en zag te laat dat “mat achter de paaltjes” alleen te voorkomen was met het verlies van een paard en feliciteerde zijn tegenstander.

Sven en Jeroen vergden het uiterste van de trouwe fans. Deze begrepen (denk ik) weinig van alle wendingen in het middenspel en zagen een eindspel ontstaan van dame met loper en pionnen voor Jeroen met dame en pionnen voor Sven. Met het verstrijken van de tijd verdween ook de laatste pion van Jeroen van het bord. Hierna moest hij op mat spelen en Sven op eeuwig schaak of ontsnappen met de koning. Sven onderzocht ijverig het eerste, maar zag geen kans dat af te dwingen. Aan het 2e dacht hij niet en gaf op in de (onterechte) veronderstelling dat hij verloren stond. Hiermee was de kans vervlogen op de verrassing van de avond.

In de B-categorie neemt Bartele het stokje weer over van Ruben, gevolgd door Siep, de niet spelende Wiebe en Ruben. Met nog drie speelronden zijn deze vier misschien favoriet maar alles kan nog flink over de kop gaan.