Goede voornemens in 2023

Op 6 januari (driekoningen voor velen het moment om geen goede wensen voor het nieuwe jaar meer uit te delen) ging de schaakcompetitie in Buitenpost weer van start. Alle leden hebben blijkbaar goede voornemens voor dit jaar want de speelzaal stroomde vol. Zelfs de wedstrijdleider moest zijn tafel afstaan om een extra partij mogelijk te maken.

Het eerste team van de Koninklijke Philidor uit Leeuwarden was op bezoek dus enige stilte was wel gewenst. In een ander verslag meer over het verloop van die wedstrijd.

Er waren twee bekerwedstrijden ingepland. Anne-dirk tegen Derk en Bote tegen Melle. Naast verschil in bedenktijd speelt in een bekerwedstrijd ook mee dat er een beslissing moet vallen. Remise betekent namelijk een vrije doortocht naar de volgende ronde voor de, op papier, zwakkere speler. Een snapshot halverwege de avond leert dat beide witspelers hun kansen op de koningsvleugel zoeken en proberen daar de nodige lijnen te openen. Op het moment dat Bote denkt te kunnen profiteren ziet hij een kleinigheid over het hoofd en moet even later de strijd staken.

Ook de aanval van Anne-dirk loopt niet gesmeerd. Hij krijgt wel een pion in de schoot geworpen maar moet daarvoor toestaan dat Derk wat meer ruimte krijgt. In het daarop volgende eindspel laten beide spelers steekjes vallen en wint Derk door een paardevork materiaal en even later de partij.

In de interne competitie werden 4 partijen gespeeld. Jacob kreeg tegen Lieuwe meteen de kans om op damejacht te gaan. Met wit kon Jacob hierdoor zijn stukken snel ontwikkelen. Hierdoor kon hij een aantal stukken van zwart in het nauw brengen en deze veroveren. Met dit extra materiaal kon hij Lieuwe schaakmat zetten.

Bartele speelde tegen Siep een goede solide opening (damegambiet) maar na wat mindere zetten kwam hij onder druk te staan en verspeelde zelfs een paard. Siep zette daarna fel in op de aanval om het snel af te maken maar het ging mis en hij verspeelde zelfs 2 stukken en de wedstrijd.

Leffert versus Jan Bergmans speelden een ingewikkelde partij. Het was net alsof er veel meer stukken dan gebruikelijk op het bord stonden. Dit deed Jan verzuchtten: “dit is veel te moeilijk voor mij”. Met de witte stukken leek Leffert een klein positioneel voordeeltje te krijgen maar om dit om te zetten in groter voordeel moest hij veel tijd investeren. Tenslotte zou dit voordeel voor Leffert een beslissende pionwinst opleveren, waarna Jan nog een stukoffer deed voor het verkrijgen van een vrijpion. Dit zag er gevaarlijker uit dan het was. Nadat Leffert deze had buitgemaakt gaf Jan het voor gezien.

René speelde tegen Jan van Paassen een ongebruikelijke opening. Mijn database geeft zijn 2e zet (b3) pas op de 15e rangorde aan en voor het laatst gespeeld in 2007. En zijn 3e zet komt slechts 1 keer voor in 2 miljoen partijen. Lekker origineel om je tegenstander uit balans te brengen. Je hebt van die partijen waar je geen vat op krijgt. Toch leken de kansen lang bij Jan te liggen. Meerdere plaagstootjes zorgden steeds voor een klein voordeeltje voor zwart. Doordat hij teveel loperzetten deed kon René de damevleugel lam leggen en afwikkelen naar een eindspel waar wit ineens een klein voordeeltje had. Remise was op zijn plaats maar met agressiever spel had Jan het René een stuk moeilijker kunnen maken. Eerder rokeren, torens naar de damevleugel en een pion investeren? Alles op het juiste moment en minder met de lopers. Want een kwart van het aantal zetten hiermee is wel een beetje veel.

Zo, de kop is eraf. Alle goede voornemens ten spijt moeten we toch concluderen dat de partijen wel leuk, maar misschien nog niet het gewenste niveau hebben. Volgende week in de herkansing.