Intern ronde 12 en beker

Gegevens

Geschreven: maandag 16 december 2024 11:34

Geschreven door Leffert Nicolai

Afgelopen vrijdag werden er voor zowel de interne competitie als ook voor de beker twee partijen gespeeld. Daarbij was het vooral spannend op het bord tussen Jan van Paassen en Bartele Bosma.

In de bekerwedstrijd tussen Jan met de witte stukken en Bartele kwam een Franse opening op het bord. Jan had zijn stukken snel ontwikkeld en controleerde nagenoeg het hele centrum. Doordat Jan zijn pionnen op zowel de damevleugel als koningsvleugel opspeelde, kwam Bartele steeds meer onder druk te staan. Bartele was hierdoor genoodzaakt om zijn stukken op de zevende en achtste rij te positioneren. Ondanks het grote veldoverwicht wist Jan geen doorbraak te forceren en door het afruilen van diverse stukken door Bartele kwam zwart onder de druk vandaan. In tijdnood verloor Jan een kwaliteit en viel zijn stelling in duigen. Moegestreden feliciteerde hij Bartele met de winst. In de andere bekerwedstrijd nam Lieuwe het met wit op tegen Melle. Daarin was Melle te sterk voor Lieuwe.

Voor de interne competitie werden er ook twee partijen gespeeld, tussen Derk Schuttel en Siep Postma en tussen Jan Bergmans en Leffert Nicolai. 

Derk en Siep troffen elkaar al voor de tigste keer, in een bekende Philidor verdediging. Tot de 7e zet volgden ze een partij uit een meisjeskampioenschap, maar daarna moesten ze op eigen kracht verder. Derk had inmiddels wat ruimtevoordeel gepakt en dacht ongestoord zijn paarden richting de vijandige koning te kunnen manoeuvreren. Siep kreeg hierdoor de kans om in het centrum een tijdelijk stukoffer te plaatsen en het initiatief naar zich toe te trekken. Hij deed echter 1 voorbereidende zet te veel waardoor zijn tijdelijk offer een definitieve werd. Na dameruil kwam hij in een verloren eindspel terecht. Dit gaf Derk niet meer uit handen.   

In de partij tussen Jan en Leffert stond Jan voor de lastige keuze een pion die in kwam te staan, te verdedigen en daarmee lange tijd onder druk te komen staan, of de pion op te geven en zich verder te concentreren op de ontwikkeling van de stukken. Dit nadat Jan zijn zwartveldige loper liet afruilen tegen een paard en daarbij over het hoofd zag dat deze pion lastig was te verdedigen. Jan koos voor het laatste en de pion op te geven. Leffert kreeg daarmee meteen de controle over de zwarte velden en creëerde even later in de partij ook een vrije centrumpion met een groot stellingsoverwicht. Voor Jan was dit genoeg om de partij te laten voor het was.