DTK 2e na 2-2 tegen Sneek

Dat DTK geen kampioen meer kon worden stond al een paar weken vast, want in de laatste speelronde had Schaakwoude namelijk al beslag op de titel gelegd. Het team uit Damwoude stond een matchpunt voor op de concurrentie en zou bij eigen winst en puntverlies van concurrent Lasker het kampioenschap mogen vieren. En precies zo geschiedde. Zo werd onze laatste wedstrijd tegen Sneek een strijd om de 2e plaats.

Sneek had eerder in de competitie al vier van de 7 wedstrijden gelijkgespeeld, dus grapte ik aan het begin dat 2-2 deze avond ook een logische uitslag zou zijn. En die uitslag werd ook werkelijkheid. Overigens een aparte parallel bij de partijen: Bord 3 en 4 stond één van beide spelers op een bepaald moment overwegend, maar viel uiteindelijk de vlag juist de andere kant op. Bij bord 1 en 2 hing één van beide spelers een tijdje tegen de touwen, maar vechtte zich in beide gevallen terug tot remise. Mijn conclusie is dat de uitslag 2-2 wel recht doet aan de krachtsverhoudingen.

Bord 4: Leffert viel in voor Pieter en moest op zijn beurt tegen een invaller van Sneek, Hielke Gorter. Hielke kwam met zwart met een wat vreemd ogende pionopmars op de koningsvleugel. Leffert probeerde van de ontstane zwaktes gebruik te maken, maar kwam er niet helemaal goed uit. Als zwart dit goed had uitgespeeld zou Leffert een heel lastige stelling hebben gehad. In de complicaties maakte Hielke echter een fout die hem een eindspel met stuk minder opleverde: 1-0.

Bord 3: Sven stond tegen Tjitze Schram na de opening prima, maar kon niet de juiste voortzetting vinden. Achteraf bleek dat hij op meerdere momenten ...f7-f5 met voordeel had kunnen spelen. In de partij koos hij echter precies het verkeerde moment voor diezelfde pionopmars, waardoor zijn stukken op de koningsvleugel niet meer goed samenwerkten. Het kostte hem materiaal en in combinatie met tijdnood was dit niet meer te redden (1-1).

Bord 2: Leek me dat Bart een prima partij neerzette. Christian Kuitert (in een ver verleden lid van DTK) kwam met zwart ogenschijnlijk gevaarlijk met een paard op d3 binnen, maar Bart ving het goed op en wist vervolgens met een aardige combinatie een pion te winnen. Er werd evenwel afgewikkeld naar een dame-eindspel waarin Bart, ondanks pluspion, geen kans zag om progressie te boeken - er was geen ontkomen aan de vele schaakjes (1,5-1,5).

Bord 1: Ondergetekende speelde met zwart tegen Selwin Keuning. Er kwam een obscure theoretische variant op het bord waarbij ik een pion moest offeren maar dacht dat ik wel goede compensatie had in de vorm van een dreigende koningsaanval. De aanval stokte echter toen Selwin dameruil kon forceren. In het eindspel offerde ik een tweede pion voor activiteit (was achteraf gezien niet nodig), maar na wat kleine onnauwkeurigheden van beide spelers kon ik een eindspel met pion minder en ongelijke lopers bereiken dat binnen de remisemarge was (2-2).

Achteraf hebben we een prima seizoen gehad, met 4x winst, 2x gelijkspel en 2x verlies en een mooie 2e plaats als resultaat. Kans op een kampioenschap is er zeker geweest, maar dat hebben we vooral in de eerste wedstrijden laten liggen - we verloren onnodig 2,5-1,5 van degradant Mid-Fryslan en verloren met dezelfde cijfers van Philidor 2, en kwamen pas later in de competitie goed op stoom. Philidor 2 zien we volgende week trouwens terug: dan komen ze op bezoek in Buitenpost voor de 1/2 finale van de FSB-beker. We hebben het vaak lastig tegen ze, maar laten we hopen dat we deze keer aan de juiste kant van de score eindigen.