DTK loopt FSB-beker opnieuw mis

Voor het tweede seizoen op rij had het eerste team de FSB-bekerfinale bereikt, en voor het tweede seizoen op rij ging deze finale nipt verloren.

De speelzaal van NEO in Burgum was als neutrale locatie het toneel van de finale tussen DTK en Philidor. Zo laat (of juist vroeg?) in het seizoen; omdat de halve finales pas halverwege juni gespeeld werden en de meeste verenigingen alweer gestopt waren met de interne competitie, werd na enig overleg besloten om de finale over de zomervakantie heen te tillen.

Philidor had vrijwel dezelfde opstelling als eerder in het seizoen, toen we op bezoek in Leeuwarden met 3,5-0,5 wonnen. DTK kon over haar vaste viertal beschikken (in eerdergenoemde wedstrijd deed Johan Adema mee in plaats van Bart Lemstra). Deze keer waren de teams duidelijk meer aan elkaar gewaagd.

Pieter Bronsema zette ons op voorsprong; net als in de vorige wedstrijd tegen Philidor 1 speelde hij tegen Siegbert de Jong. Deze keer had Pieter wit en zette de partij strak op. Het leek me dat hij vanuit de opening al duidelijk beter stond, en naarmate de partij vorderde werd de stelling van Siegbert er niet beter op. De zwarte koning moest in het midden verblijven en de zwarte stukken konden niet goed geactiveerd worden. Nog voor de 25e zet won Pieter beslissend materiaal en daarmee de partij.

De andere drie partijen gingen lang gelijk op, en alhoewel er niet direct reden tot zorg was, zou het ook niet snel uit zijn. Jeroen en Bart aan borden 1 en 2 hadden gelijke tot iets mindere stellingen, terwijl Sven vanuit de opening een pion voorstond waar het de vraag was of zijn tegenstander voldoende compensatie had.

De uitvluggerfase kantelde het wedstrijdbeeld echter. Sven kwam in tijdnood, gaf een kwaliteit weg en verloor daarmee direct de partij (1-1). Jeroen stond inmiddels al een tijdje wat minder en de stelling was bovendien gevaarlijk; alleen door zijn eigen stelling op te blazen zou hij misschien iets kunnen proberen, dus bood hij maar remise aan. Wit nam dit aanbod aan (1,5-1,5) toen bleek dat de resterende partij zeer goed voor Philidor stond.

Bart had namelijk een paardeindspel op het bord waarbij koning+paard van zwartspeler Maarten Etmans veel actiever stonden. Mogelijk heeft Bart in dit eindspel wat remisekansjes gemist. Zoals het ging kon Bart het zwarte paard op de koningsvleugel insluiten en winnen, maar dit kostte zoveel tijd dat Maarten met zijn koning op de damevleugel twee witte pionnen kon pakken waarna de zwarte vrijpionnen op de damevleugel de partij beslisten (1,5-2,5).

Een teleurstellend resultaat. Zoals wel vaker in de viertallencompetitie: de marges zijn erg klein en op een andere dag hadden we misschien 3-1 gewonnen (of ruimer verloren). Komend seizoen is een nieuwe kans; dan kunnen we meteen zien of het gezegde 'driemaal scheepsrecht' ook voor DTK geldt.

Enkele foto's zijn hier te vinden.