DTK 1 eindigt net boven degradatiestreep

Gegevens

Geschreven: woensdag 10 april 2024 16:38

Geschreven door Jeroen Weggen

In het laatste verslag over DTK, begin maart, vertelde ik dat we nog de nodige punten moesten pakken omdat we op een gedeelde laatste plaats stonden. Gelukkig deden we dat ook; tegen onze directe concurrenten in de strijd tegen degradatie, WES en de Rode Loper, werd het respectievelijk 3-1 winst en 2-2 gelijk.

Vrijdagavond 15 maart speelde DTK thuis tegen WES. Sven aan bord 1 tegen onze oude bekende Joost van Dam; Sven leek in het middenspel de overhand te krijgen, Joost moest terug met zijn stukken. Echter in de overgang naar het eindspel plaatste Josot een strategisch remiseaanbod. Sven zag niet goed hoe hij verder moest komen en zag ook wat spoken, dus inderdaad remise.

Jeroen tegen Fokke Jonkman. Fokke stond met zwart na de opening zeker niet slechter, maar koos op een bepaald moment voor dameruil. Dat pakte niet goed uit, het resterende eindspel was duidelijk beter voor Jeroen, met meer ruimte en de veel actievere stukken. Jeroen ging echter iets te snel over op opening van de koningsvleugel, waardoor Fokke met een juiste tegenstoot de stelling in evenwicht kon brengen: ook hier remise.

Pieter speelde aan bord 4 tegen Rick Kompaan. Dit was misschien de spannendste partij van de avond; Pieter offerde een kwaliteit voor een aanval over de zwarte velden. Objectief gezien waarschijnlijk wel juist, maar aanvankelijk sloeg de aanval niet door en kreeg Pieter slechts een pion voor de kwaliteit. Rick nam een tijdje het initiatief over, maar later in de partij was Pieter slagvaardiger dan zijn opponent. Hij wist op een andere manier de zwarte koningstelling binnen te dringen en de winst te grijpen.

Bart speelde tegen Remco Heite. Bart had met de zwarte stukken redelijk vroeg in de partij de controle over een sterk veld op e4 gekregen. Later kon hij zijn controle over de zwakke witte velden in wits stelling uitbreiden. Remco speelde op het hebben van een soort vesting, maar Bart wist deze vesting uiteindelijk open te breken waarna het niet lang duurde voordat hij de witte zwaktes volledig kon uitbuiten.

Voor de laatste gezamenlijke slotronde op dinsdag 9 april in Leeuwarden betekende dit dat DTK 1 tegen De Rode Loper genoeg zou hebben aan 1 bordpunt voor handhaving. Bij 3,5-0,5 of 4-0 verlies zou De Rode Loper nog over ons heengaan in de eindstand. Nou moet gezegd worden dat op een bepaald moment in deze wedstrijd zo'n dikke nederlaag niet ondenkbaar was... uiteindelijk viel het echter allemaal wel mee en werd het na een spannende, leuke wedstrijd een terecht 2-2 gelijkspel.

Johan speelde aan bord 4 tegen Dolf Wissmann. Aanvankelijk leek er weinig aan de hand, Johan had minder ruimte maar wist de dames te ruilen en had ook het loperpaar bemachtigd. Toch wist Dolf tactische ideeën in de stelling te brengen, waardoor Johan op een bepaald moment de kwaliteit verloor. Het restant was niet meteen duidelijk verloren, maar Dolf speelde het bekwaam uit waardoor we hier een nul moesten noteren.

Bart speelde aan bord 1 tegen William Cornelissen. Laatstgenoemde kwam met een zwart paard diep in de witte stelling en offerde ook nog eens een kwaliteit. Bart had het erg lastig, maar wist zich langzaam toch een beetje los te wurmen. Wellicht dat Bart ergens verloren heeft gestaan; het zag er in ieder geval niet zo prettig uit. Op een bepaald moment kon William de kwaliteit terugnemen, maar deed dit uiteindelijk niet. Tot slot resteerde een eindspel van toren+2 pionnen (Bart) tegen loper+3 pionnen (William) welke vrij duidelijk remise was.

Leffert speelde aan bord 3 tegen Aat van der Kooi. Het leek mij dat Leffert tot in het eindspel een redelijk voordeel had. In dit eindspel hadden beide spelers twee torens en een paard, maar had Aat wat meer zwaktes en had Leffert bovendien de controle over de enige open lijn. Toch was het moeilijk vooruitgang boeken. Op een bepaald moment wist Leffert een pion voor te komen, maar hier stond tegenover dat Aat twee gevaarlijke verbonden vrijpionnen in het centrum kreeg. Leffert zag zich genoodzaakt om zijn paard voor deze twee pionnen te geven. Hierdoor had zwart geen pionnen meer en was er geen enkel risico op verlies voor Leffert meer (toren+paard tegen toren staat bekend als vrij simpel remise). Aat speelde nog een aantal zetten door maar het duurde niet lang voordat remise werd overeengekomen.

Tot slot was Jeroen nog bezig tegen Jan Hibma. Net als vorig seizoen had Jan wit. De stelling werd al gauw vrij scherp toen Jan een variant met dameruil uit de wegging en bovendien zijn koning in het centrum liet staan. Jeroen kwam door betere ontwikkeling in het voordeel, en koos in de volgende stelling voor een spectaculair dameoffer:


Hier speelde Jeroen 18...Pe5!?, waarna gedwongen 19.Dxe7 Pxd3+ 20.Ke2 Pxc1+ volgde. Er zijn sterkere zetten dan 18...Pe5, maar dit leidt ook tot voordeel voor zwart...

Het vervolg werd niet helemaal perfect gespeeld, maar Jan moest zich erg nauwkeurig verdedigen en in de volgende stelling, die objectief nog gelijk is, bezweek hij onder de druk:

Hier volgde 31.Tc1? (31.Kc1 of 31.Ke1 was nodig) 31...T8b2 en de verdubbelde torens op de 2e rij zijn te sterk. Wit heeft een schaakje op c8 maar verder niets. 32.Tc8+ Kf7 33.Tc1 Pe3+ 34.Dxe3 Tf1+ 35.De1 Txe1+ 36.Kxe1 Txg2 en het toreneindspel bleek duidelijk gewonnen voor zwart. Jan verzette zich nog lang in dit eindspel waardoor we pas tegen 23:45 klaar waren... toch was het niet de laatste partij in deze gezamenlijke slotronde!

Met deze 2-2 komen we op de volgende eindstand in de Hoofdklasse van de FSB:


Een matig seizoen voor DTK, waarbij we achteraf gezien van geluk mogen spreken dat we in de eerste ronde van een verzwakt Sneek wisten te winnen. Daarna was het een aantal ronden lang niks voor DTK, en werden we bovendien onnodig uitgeschakeld in de FSB-beker door Heerenveen 2. In de laatste paar ronden herpakten we onszelf gelukkig een beetje, waardoor degradatie afgewend kon worden. Volgend jaar moet het eigenlijk een tandje scherper!