Bekerteam kan stunt niet herhalen

Gegevens

Geschreven: zaterdag 02 december 2017 15:03

Geschreven door Derk Schuttel

Vrijdagavond 1 december stond er een herhaling van de bekerwedstrijd DTK-Heerenveen van afgelopen januari op het programma. Dat wij toen met de eer gingen strijken en doordrongen tot de halve finale was minstens een kleine verrassing.

Deze keer  speelden wij, in een soort returnwedstrijd in nagenoeg dezelfde opstelling. Leffert, Pieter, Derk en nu Aiso i.p.v. Bartele. Onze tegenstander wist maar 50 % van vorig jaar achter de borden te krijgen. Niet de minsten want deze twee nieuwkomers  bezetten meteen de hoogste borden waardoor de anderen een bord zakten.

Na een gepast moment van stilte, i.v.m. het overlijden van ere-voorzitter Siebe Dijkstra, konden we van start. Mijn gedachte “wat zou het mooi zijn als we juist vanavond weer konden pieken” kwam geen moment in beeld. Het gaat te ver om te stellen dat we voor Sinterklaas speelden, daarvoor zetten we ons te schrap en vochten tot de laatste snik, maar een flinke nederlaag lag al snel op de loer.

Volgens een toeschouwer kwam Leffert op bord 1 en voor mij een beetje uit zicht, wel redelijk uit de opening maar kon daarna geen goed vervolg vinden. Dit heeft meestal tot gevolg dat de stukken niet meer samenwerken, het veel tijd kost en meestal eindigt in een roemloos einde. Zo ook nu.

Pieter en Derk hadden, net als vorige week, een soort van Giuoco Piano op het bord. Pieter verloor toen hard van Jeroen en Derk had moeten verliezen van Jan van P. In deze bekerwedstrijd hielden ze het een stuk langer vol. Pieter kreeg een slechte structuur na ruil van de lopers. De zwarte paarden kwamen aan galopperen en drongen in de witte stelling. Het bleek onmogelijk om het tij nog te keren. Derk verging het niet veel beter. Zijn plan om een paard naar f4 te dirigeren mislukte en kreeg wel een vijandige knol op f5. Nadat hij de lastige loper van de witte velden had weten te ruilen stond hij voor moeilijke keuzes in de verdediging. De optie die hij koos werkte niet.

Aiso had er met wit veel zin in. Vooraf sprak hij teamgenoten opbeurend toe en ook onder de wedstrijd was hij royaal met een schouderklopje hier en daar. In zijn partij kreeg hij wat ruimte voordeel op de damevleugel, stond iets beter en ook wel eens iets slechter. Veel gegrom naar elkaar maar tenslotte weinig wol. Bij 0-3 redde hij onze eer door remise overeen te komen.