DTK1 blijft meedoen voor titel Hoofdklasse

Gegevens

Geschreven: vrijdag 19 december 2025 11:00

Geschreven door Jeroen Weggen

Het is inmiddels een tijdje geleden dat ik verslag van de wedstrijd(en) van het 1^e team heb gedaan, dus bij deze een 4 in 1 verslag.

Na 4 rondes FSB-competitie hebben we alleen een matchpunt moeten inboeten tegen Sneek 1. Daarmee staan we er een stuk beter voor dan vorig jaar, waarbij we halverwege de competitie reeds 3 matchpunten hadden ingeleverd (wat ons achteraf waarschijnlijk de titel heeft gekost).

Dus dit jaar hebben we op dit moment iets meer hoop! Overigens krijgen we de laatste 3 rondes zeker niet de minste tegenstanders – we moeten nog tegen De Rode Loper, Lasker en (de huidig nr 1, nog zonder puntverlies) Philidor 1.

3 november: Emmeloord 1 – DTK 1: 1-3
Deze verre uitwedstrijd werd uiteindelijk vrij regelmatig door DTK gewonnen. Jeroen speelde aan bord 2 tegen een invaller. Deze blokkeerde aanvankelijk de stelling, maar toen de stelling alsnog opende zat er een grapje in met een zogenaamd zenuwblokje van pionnen (zwart: b5-c5-d5 tegen wit: c4-d4) waar Jeroen een machtige vrijpion op de c-lijn aan overhield. Deze besliste de partij.

Sven tegen Klaas de Boer ging een tijdlang gelijk op, maar richting het eind van de partij had Sven een lange tactische variant niet helemaal goed ingeschat. Klaas speelde dit a tempo perfect en pakte het punt.

Albert Jan was misschien het meest gelukkig, want hij stond op een bepaald moment toch behoorlijk slecht tegen Yousef Achtar. Yousef wilde het echter te mooi doen terwijl dit niet bleek te kunnen. Albert Jan reageerde scherp, won materiaal en kon zo afwikkelen naar een eindspel met een gezonde kwaliteit meer. Dit was wel aan hem besteed.

Tot slot Bart tegen Han Jona Verbaan. Hier ook een vrij geblokkeerde stelling, maar Bart kwam met een aardig stukoffer tegen een paar pionnen op de koningsvleugel, om vervolgens via de lichte velden binnen te komen. Hij won het stuk terug en had een oppermachtig paard tegen een heel slechte loper van wit, met beiden nog een toren, dame en een hoop pionnen. Bart had waarschijnlijk op twintig verschillende manieren kunnen winnen. Achteraf grapten we een beetje dat hij 20 zetten eerder had kunnen winnen, en dat wit ook al 20 zetten eerder had kunnen opgeven. Zoals hij het deed was niet optimaal, maar hij kreeg uiteindelijk wel de vis op het droge. 1-3 eindstand derhalve.

28 november: DTK 1 – Sneek 1: 2-2
Tegen Sneek spelen we bijna altijd 2-2 gelijk, vorig seizoen was een uitzondering. Dit jaar zijn we weer terug bij de traditie.

Albert Jan hallucineerde in een lange tactische variant waarbij hij de witte e-pion sloeg dat aan het einde van de rit de e-lijn nog dicht zou zijn. Helaas kostte hem dit beslissend materiaal. Sven won daarentegen van Erwin Denissen, die schijnbaar in de opening een paar varianten door elkaar haalde. Sven stond al gauw overwegend, won twee stukken tegen een toren, en maakte het uiteindelijk prima af.

Zelf verdedigde ik een slechter staand eindspel tegen Selwin Keuning. (Achteraf stond ik – volgens Stockfish – wat minder slecht dan ik dacht. Goed, voor computers is het appeltje eitje om een minder staand eindspel remise te houden…) Selwin maakte echter een slippertje waardoor ik de kans kreeg zijn loper voor mijn paard te ruilen. Het resterende toreneindspel was niet super kansrijk, dus besloot hij daar om remise aan te bieden.

Het kwam dus aan op de partij tussen Bart en Tjitze Schram. Volgens mij stond Bart lange tijd toch wat beter, maar tegen het einde van de partij werd de stelling behoorlijk open, tactische complicaties, er stonden verschillende stukken in etc. In tijdnood durfden beide spelers eigenlijk niet nog meer risico te nemen, dus werd hier een beetje lafjes (of wijselijk?) remise overeengekomen. 2-2 eindstand derhalve.

Een verslag van de kant van Sneek is hier te vinden.

18 december: Schaakwoude 1 – DTK 1: 1,5-2,5
De wedstrijd van deze twee eerste teams, waarbij 3 van de DTKers ook bij Schaakwoude 1 in de KNSB spelen, was een spannende. Rond 11 uur waren alle vier partijen nog bezig.

Sven won van Henk Broersma. Vlak na de opening won Sven een kwaliteit, maar Henk had erg goede compensatie konden krijgen. Gelukkig vond hij de juiste variant niet, en kwam hij bovendien in tijdnood. Toen Sven nog meer materiaal won gaf Henk zich gewonnen.

Albert Jan kreeg niet echt wat hij wilde uit de opening tegen Christian Torensma. Uiteindelijk wikkelde hij af naar een wat slechter staand eindspel. Hierin moest Albert Jan een aantal goede defensieve zetten vinden, waardoor hij net binnen de remisemarge bleef. Deze partij werd remise toen Christian net één keer te vaak de zetten herhaalde en Albert Jan attent was met een remiseclaim. Bij juiste voortzetting had Christian een voordelig paardeindspel gehad wat schijnbaar nog net te keepen is voor zwart.

Vervolgens won Bart van Gerben vd Heide. Ook hier een gecompliceerde strijd – Bart stond lang een pionnetje of twee achter, maar zijn stukken waren zo goed (en de zwarte zo slecht) dat de compensatie meer dan voldoende was. Tegen de tijd dat de dames geruild werden had Bart beide pionnen alweer teruggewonnen, en het resterende eindspel stond erg goed voor hem. Zo goed, dat een klein aantal zetten later hij een pion had gewonnen en op het punt stond een tweede pion te winnen, dus gaf Gerben zich gewonnen.

Dan mijn partij tegen Gert Jan. Vanuit de opening kwam ik overwegend te staan – stelling geblokkeerd, maar ik had meer ruimte en kon de eventuele breekzetten van de pionnen beter voorbereiden, terwijl hij eigenlijk alleen maar kon afwachten. Toen ik eindelijk naar voren ging, koos ik echter niet de optimale voortzetting. Het werd vervolgens een erg ingewikkeld middenspel alvorens we naar een min of meer gelijkstaand eindspel afwikkelden van 2 torens beide en ik een loper, hij een paard. Hier maakte ik een ongelukkige keuze waardoor Gert Jan verder af kon wikkelen naar een toreneindspel dat erg gunstig voor hem was. Dit was nog binnen de remisemarge, maar het was niet makkelijk te verdedigen, en na nog twee foute keuzes (in tijdnood) moest ik uiteindelijk opgeven.

Bekerwedstrijd 7 november: DTK 2 – DTK 1: 1-3
Tot slot kan ik uiteraard de broederstrijd in de beker niet vergeten.

Sven verloor van Hendrik; hij verloor wat tijd in de opening, waardoor hij na de tegengestelde rokades het initiatief aan zwart moest laten en uiteindelijk tactisch werd opgerold.

Ik won van Edwin. Had hem een tijdlang in een behoorlijke greep, maar net toen ik in het eindspel een pion won had hij erg actief kunnen worden. Gelukkig voor mij zag hij het niet, en enkele zetten later was orde op zaken gesteld. Hij probeerde nog een stukoffer voor 2 pionnen, maar dit bood geen redding.

Bart versloeg Leffert. De opening hadden ze volgens mij al vaker op het bord gehad, en Bart pakte het toch wat handiger aan dan Leffert. De stelling bleef lang gecompliceerd, maar na dameruil bleef Bart materiaal voor, en toen hij ook nog eens een gemeen paardvorkje had besloot Leffert op te geven.

Tenslotte Albert Jan tegen Pieter. Ook hier veel tactische complicaties, vooral de open koningsstelling van Albert Jan op de damevleugel baarde zorgen. Gelukkig voor ons vond Pieter niet de beste (winnende) zettenreeks. Gezien de stand in de wedstrijd probeerde Pieter het nog lang, maar in de tijdnoodfase liep hij juist zelf tegen een aardige truc van Albert Jan aan. 3-1 voor DTK 1 derhalve.

In de volgende ronde (ergens eind januari) spelen we thuis tegen Sneek 1. Dat zal een behoorlijke kluif worden, maar als we die winnen zijn we m.i. de duidelijke favoriet van onze helft van het bekerschema en ligt de weg naar een bekerfinale dus open.