DTK wint in de dorpencompetitie van de Donger

Op maandag 5 maart moesten zowel het tweede team van DTK als het “derde” een competitie wedstrijd spelen. Hierdoor en doordat enkele vaste krachten verstek moesten laten gaan gingen we met een fantasieteam richting Twijzelerheide.

Maar liefst de helft van het team bestond uit mannen van over de (Fries-Groningse) grens. Dit moet een unicum zijn in de dorpencompetitie waar het Fries de voertaal is en het dus enige navraag behoeft naar het aantal zetten dat nodig is voor de tijdcontrole.

Wiebe, niet geheel  fit, zette de volgende opstelling op papier: Derk, Sven, Siep en Wiebe. De twee Grunningers dus met zwart.

Ik speelde tegen een oude bekende. Een jaar of drie geleden trof ik hem bij Hotel van der Meer, alwaar we met het 2e kampioen werden. Deze keer kwam er een Bird-opening op het bord en ergens in het middenspel frommelde ik een pion van het bord en even later zelfs een 2e. In een alles of niks poging vlogen de stukken elkaar aan en werd het pleit snel in mijn voordeel beslecht.

Siep was bijna gelijktijdig klaar. Zijn tegenstander speelde vol op de aanval. Dit ging ten koste van enig materiaal. Na het omzeilen van enkele dreigingen stond Siep een volle toren voor en konden de stukken opgeborgen.

Onze twee witspelers moesten nog een halve vergaren voor de teamoverwinning en dat leek royaal voorhanden. Wiebe stond een pion voor en had een comfortabele stelling met loper tegen paard. Sven stond niet slecht maar had misschien een iets slechtere pionnenstructuur.

Na de tijdcontrole bij Wiebe ontstond een wat vervelende situatie. Ik had als teamgenoot de klok van beide spelers een kwartier teruggezet en zag tot mijn verbazing later dat er nog een keer aan de klok was gedraaid. Maar dan alleen bij de tegenstander van Wiebe. De discussie daarna was niet dorpencompetitie waardig. Afgeleid door dit gedoe leek het opeens allemaal fout te gaan. Sven verloor eerst een pion, moest vijandige torens in zijn stelling toestaan en kreeg daarna te maken met een dodelijke paardenvork. Wiebe zijn loper kwam buitenspel te staan en in een poging deze te bevrijden ging zijn vrij-pion jammerlijk verloren. Maar wat nog erger was, ook nog twee andere pionnen. Hij wist, door onnauwkeurig spel van zijn tegenstander echter wel een nieuwe vrij-pion te veroveren en kon zelfs op winst spelen. Sportief bood hij remise aan. Dit werd grif aangenomen.

Hiermee was de overwinning binnen. 2.5-1.5 tegen de Donger, die met een veel sterker team op was komen draven dan we van hen gewend zijn. Iedereen kent mijn bezwaar tegen het spelen met viertallen, maar ik heb nu een voordeel ontdekt. Het verslag is sneller klaar!

Derk