Bartele eerste kampioen B-groep

Gegevens

Geschreven: zaterdag 27 april 2019 17:33

Geschreven door Jeroen Weggen

De laatste ronde van de interne competitie 2018/19 had met 14 spelers een redelijke opkomst (dat is 2/3e van de spelers die intern staan ingeschreven). Aan de top van de ranglijst stond er niet veel meer op het spel - Jeroen had de titel reeds veilig gesteld, en Derk stelde de 2e plaats veilig door niet mee te spelen (toegegeven, op Lieuwe na heeft hij de meeste interne partijen gespeeld dit jaar).

Wat nog wel op het spel stond was de nieuw in het leven geroepen B-titel. Om de competitie wat aantrekkelijker te maken voor de 'mindere schaakgoden' zijn de spelers verdeeld in A- en B-groep (op basis van rating en de ranglijst van vorig jaar). De twee overgebleven kanshebbers waren Bartele Bosma en Wiebe van der Velde. En nu was de indeling toevallig zo dat ze in de laatste ronde tegen elkaar mochten! Bij winst voor Bartele of remise zou de nestor van de schaakclub de B-titel opeisen - Wiebe moest winnen om de titel te pakken.

Het werd geen saaie partij. In een Franse structuur ging Wiebe met wit aggressief vooruit met zijn pionnen op de damevleugel. De vraag was of dat verzwakkend was of voordeel zou opleveren. In de partij bleek het verzwakkend. Bartele's stukken kwamen binnen via de verzwakte witte velden. Een paardschaakje op e2 bleek dodelijk. Wiebe kwam een stuk achter zonder compensatie en moest even later capituleren. Proficiat Bartele!

De overige partijen waren ook best interessant. Rick Weggen won in het middenspel een stuk tegen Machiel Oostra, en wist dat voordeel tot het einde van de partij vast te houden (1-0). Jacob Spijkerman won van Lieuwe van der Veen; hij leek Lieuwe kalm en systematisch van het bord te zetten.

Melle Bosma won van Ruben Vlieg. Ik heb niet veel van deze partij meegekregen, behalve dat Ruben achteraf niet te spreken was over zijn stelling. Een beetje een jammer einde van het seizoen voor Ruben; 5 rondes geleden was hij nog de voornaamste kandidaat om de B-titel te pakken, maar door een paar nederlagen en een paar afwezigheden zakte hij helemaal terug de middenmoot in.

René Wijnstra en Siep Postma speelden voor het eerst tegen elkaar dit seizoen, alhoewel ze al bijna het hele seizoen rond dezelfde plaatsen bivakkeren (10-13, stevig in de middenmoot). René leek steeds het betere van het spel te hebben, maar Siep kwam meerdere keren met een verrassend materiaaloffer voor een aanval. De laatste keer bleek dit echter teveel, en René kon afwikkelen naar een eindspel waarin zijn paard sterker bleek dan de zwarte pionnen.

Jan van Paassen is wel vaker een lastige tegenstander voor Sven Broersma, en dat bleek ook deze avond weer. Het viel mij vooral op dat de partij erg langzaam verliep. Met beide spelers nog ongeveer 20 minuten op de klok waren er nog maar zo'n 15 zetten gespeeld en stonden bijna alle stukken nog op het bord... Jan bood remise aan, maar dit werd geweigerd door Sven. De stelling was tweesnijdend, en toen Sven een fout maakte kon Jan een stuk offeren. Nu weigerde Jan een remiseaanbod! Met 30 seconden increment wist Jan het prima uit te schuiven.

De laatste partij van de avond was die tussen Pieter Bronsema en Jeroen Weggen. Inzet waren wat ratingpunten en de prestige die bij een ongeslagen status als kampioen hoort. Lange tijd leek er een sensatie in de maak, want door zowel op de koningsvleugel als damevleugel met pionnen op te rukken maakte Jeroen het wel erg bont. Zijn stelling was verzwakt en hij kreeg er weinig voor terug. Ook toen Jeroen zijn koning enigszins in veiligheid had gebracht kon Pieter - vanwege de zwaktes in de zwarte stelling - via een combinatie een stuk winnen, maar hij zag dit niet. In plaats daarvan won hij 'slechts' een gezonde pion. Ook hierna speelde Pieter niet 100% nauwkeurig en bij aanvang van de uitvluggerfase kreeg Jeroen gevaarlijke aanvalskansen. Hij vond echter niet de juiste weg, Pieter kon dameruil afdwingen en in het toreneindspel leek de winst voor wit een kwestie van tijd. Opnieuw speelde Pieter het niet goed uit, en de koning en toren van Jeroen kwamen zo actief te staan dat twee pluspionnen niet genoeg bleken voor wit! Het werd remise door zetherhaling.

De eindstand is hier te vinden.