Schaken in barre tijden

Gegevens
Geschreven: donderdag 24 september 2020 15:50
Geschreven door Derk Schuttel

Na een lange aarzeling toch de stoute schoenen aangetrokken en vertrokken richting de schaakclub,  kom je in een surrealistische omgeving. Handen ontsmetten, aanwezigheid registreren, een plekje in een zaal zoeken waar blijkbaar net een bom is afgegaan want alle tafels en stoelen staan in alle uithoeken. Ondertussen mijd je iedereen als de pest en kan er alleen nog een groet op afstand af.

Eenmaal achter het bord merk je dat je armen weliswaar lang genoeg zijn maar dat de zichtlijnen toch duidelijk anders zijn. Bij mij komt de vraag op of brildragers met multifocale glazen daar meer last van hebben. Mijn gedachten dwalen af naar 18 september 2002. Als ex-militair ga ik, samen met een tiental collega’s, kleiduivenschieten in het verre Meedhuizen. Met eerdere ervaringen in gedachten hoop ik deze keer in de prijzen te vallen want met mijn nieuwe bril zie ik extra scherp, ook bij de vallende duisternis. Welk een deceptie volgde. De duiven vlogen door de lucht en mijn hagelkorrels ook, alleen kwamen ze elkaar nooit tegen. Door mijn multifocale glazen zat het niet goed met mijn zichtlijnen. 

Schaken is m.i. een mengvorm van kennis, talent, rekenvaardigheden, verbeelding, goed kijken etc. De betere schaker, bijvoorbeeld mijn tegenstander Sven, weet  dat in een bepaalde variant van een Franse doorschuifvariant Tb1 een hele normale zet is en hoeft daarvoor niet goed op het bord te kijken. Zelfs op het plafond kijkende kan hij de zet overwegen. Helaas val ik niet in die categorie en moet bij elke zet alles nalopen. Beperkt zicht door eerder genoemde lijnen maken het er niet gemakkelijker. In mijn povere partij, de eerste sinds ruim een half jaar, ontsnapte ik tot twee keer toe net aan direct materiaal verlies omdat de eerder berekende variant helemaal niet kon. Met een combinatie in het middenspel probeerde ik het tij te keren, Sven verschoot toch even van kleur maar mijn dame kwam niet meer uit haar benarde positie.  Een terechte winnaar van deze partij.

Van de andere drie partijen heb ik weinig gezien. Siep offerde volgens mij een kwaliteit tegen Jeroen maar kreeg het deksel op de neus. Rick tructe Jacob ergens in het middenspel, hoorde ik en bij mijn vroegtijdige vertrek stonden Jan en René redelijk in balans, met wat schimmige kansen aan beide zijden. René won een pion maar uiteindelijk werd dit remise las ik.

Al met al roepen deze tijden bij mij vragen op:

  • Is het toegestaan om achter het bord te staan om de zichtlijnen te verbeteren?
  • Wat kunnen we doen om de sfeer in de speelzaal te verbeteren?
  • Partijen zijn voor de verslaggever moeilijker te volgen. De briefjes bereiken niet altijd hun doel. Is het mogelijk om deze teksten op zaterdagmorgen te mailen? Na bundeling is het mogelijk om relatief snel deze te publiceren.
  • Kunnen de uitslagen en de stand ook op zaterdag gepubliceerd?