Felle gevechten in 4e ronde

Het was het avondje van de pensionado’s, omdat de jeugd zich o.a. in een schoolfeest ging storten.

Bartele hanteerde de witte stukken tegen Jan van Paassen. Er kwam een klassiek damegambiet op het bord welke naadloos een partij van ruim honderd jaar geleden volgde. Toen, in Gotenburg, koos wit voor druk langs de half-open c-lijn en wist hiermee snel een pion en later de partij te winnen. Bartele koos voor de korte rokade, net als Jan op de direct daarop volgende zet. Tijdens de  volgende schermutselingen in het middenspel leek het lang gelijk te staan totdat Bartele besloot te ruilen op f6. Hij verminkte daarmee de zwarte koningsstelling maar creëerde daarmee ook een half-open g-lijn voor Jan. Laatstgenoemde bracht zijn zware stukken over naar deze lijn en voerde daarmee, in combinatie met een loper op de witte diagonaal, de druk steeds verder op. Na een fel torenoffer was daarna het pleit direct beslist.

Bij  Derk en Jan Bergmans bleven alle stukken lang op het bord. Wel tot de 16e zet in een Italiaanse partij. Derk speelde tam zijn stukken naar velden achter zijn pionnen, met een schuin oog op de vijandige koning gericht. Jan groepeerde zijn stukken meer op de Damevleugel en leek optisch in het voordeel met meer bewegingsvrijheid, maar overzag het gevaar op de f-lijn. Met een schijn-offer van het paard op h6 reed Derk de zwarte koningsstelling open. Het paard had misschien niet geslagen hoeven te worden maar of dat nog veel geholpen had….. Meerdere stukken van Derk konden nu de aanval ondersteunen. Jan zag er daardoor geen heil meer in.

Tot besluit van de avond konden de kemphanen Jan en Derk nog snel hun camperervaringen uitwisselen en zo bewijzen dat het echte pensionado’s zijn.