Snelle 14e ronde

Vijf partijen in de 14e ronde en toch konden we relatief vroeg naar huis.

Elger en Lieuwe namen het voortouw. In een razend tempo bleef Elger zelfs de klok voor. Na dame verlies probeerde hij met een serie schaakjes de zaak recht te trekken maar Lieuwe gaf geen krimp en kon zijn eerste zege van dit seizoen noteren.

Derk en Siep speelden naar schatting hun 100e partij tegen elkaar. Siep bediende zich weer van de Philidor verdediging. Na een rustig begin had Derk wat ruimtevoordeel op de koningsvleugel en prikte daarom ook even op de andere vleugel. Hij had bij de jeugdtraining nog even gedacht aan de uitspraak: “sla nooit of b2 of b7 met de dame, ook niet als het goed is”. Toch kon hij de verleiding niet weerstaan en sloeg op b7 met winst van een paard. Siep probeerde direct iets terug te doen door op b2 te slaan. Hier ging de zegswijze wel op en ging er een kwaliteit verloren. In het verre eindspel probeerde Siep de truc met de dolle toren, maar Derk was bij de les.

Direct hierop waren Sven en Jan Bergmans klaar met hun partij. In een soort Marchell verdediging van het geweigerde Damegambiet (?) kreeg Sven een goede stelling. Mijn database geeft aan dat wit een positieve score heeft in deze opening en ook nu bleek het erg lastig voor Jan om tot een actief tegenspel te komen. Zijn paard kon geen goede velden vinden en alle kansjes werden vroegtijdig door Sven gepareerd. Jan werd min of meer ingesnoerd op zijn eigen helft. Na ruil van enkele stukken kreeg Sven een prachtige open lijn met de nodige dreigingen. Jan hield het snel voor gezien.

Rick kreeg tegen Jacob een mooie stelling, stond goed en misschien wel gewonnen. Helaas greep hij mis. Jacob greep zijn kans door met een tussenschaakje een stuk te winnen. Het toreneindspel gaf Rick geen enkele compensatie omdat de witte loper van Jacob ook ijzersterk over de witte velden heerste. Rick zag er dan ook geen heil meer in.

Tenslotte speelden Jurjen en Bartele een Franse partij tegen elkaar. Het werd een doorschuifvariant met, in mijn ogen, een iets ongebruikelijke voorzetting Pe7. Bij het naspelen kreeg ik het gevoel dat Jurjen graag stukken wilde ruilen en iedere kans daartoe aangreep. Na pionruil op c4 had Bartele de tussenzet Th4 en won hiermee een pion:


Even later won hij een 2e pion en leek snel gewonnen. Jurjen kwam terug in de partij, mede door het aangepaste speeltempo beging Bartele enkele onnauwkeurigheden. In het verre eindspel nam Jurjen niet tijdig de oppositie en liet de vijandige koning binnen in zijn stelling. De laatste pion van Bartele moest eerst promoveren tot Dame voordat hij de overwinning aan kon tekenen.

Ondanks hun jeugdtempo waren Jurjen en Bartele als laatsten uit. Een teken dat er vlot en snel gespeeld werd door alle deelnemers.