Een schimmige 11e ronde

Na een week uitstel (niet alleen de 11e ronde van de interne maar ook de uitwedstrijd van DTK2 werd uitgesteld) was het tijd voor de 11e ronde. De weernimfen zorgden voor in nevelen gehulde buitenwegen richting het speellokaal. Geen sinecure gezien de combinatie met plaatselijke gladheid, maar Buitenpost is dichterbij dan Stiens. Een goede beslissing om het 2e daar niet naar af te laten reizen. Zoals Jan aangaf: “er zijn grenzen” en dan bedoelde hij niet de Fries/Groningse grens die een aantal trouwe leden wekelijks oversteken.

Ondanks geschilderde weersomstandigheden kwam de jeugd weer trouw voor hun wekelijkse training en ook 10 volwassenen meldden zich voor een partij. Albert, een echte cupfighter, speelde en won voor de interne beker van Bartele. Er was meteen geloot voor de 2e bekerronde en daar kwamen een aantal leuke paringen uit.

Elger en Lieuwe oefenden, ondanks voldoende bedenktijd, alvast voor het snelschaaktoernooi. Toen de rookdampen van dit vuurwerk waren opgetrokken, bleek dat Lieuwe aan het langste lont had getrokken en zo de overwinning op zijn naam kon schrijven.

Rick, onze jeugdleider, en Siep logenstraften de schaakregels die we aan de jeugd proberen te leren. Dames te snel in het spel, ontwikkeling niet afmaken en koningen niet in veiligheid brengen. Gevolg, een open stelling met veel aanvalskansen, die Siep het beste wist te benutten.

Bote speelde tegen Jan van Paassen om een plaats in de subtop. Eerder bewees hij dat hij het spel, na zich jaren op de damsport te hebben gericht, nog niet verleerd is en de grijze cellen nog goed aan het werk te kunnen zetten. Deze avond bleek Jan toch sterker te zijn. De volgende interessante stelling kwam op een bepaald moment op het bord. In de analyse dachten beide heren dat Pf7 beter was dan het gespeelde Pe6. Echter is in beide gevallen Pa5 dodelijk voor wit. Vooral gezien de dreiging Dh3.

René, onze koploper na 10 ronden, speelde tegen Derk. Laatstgenoemde had zijn vrije week gebruikt om een Franse trainingspartij te spelen tegen een gelijkwaardige tegenstander. Nu hanteerde hij de zwarte stukken en besloot ook op zijn Frans te gaan. In een bekende doorschuifvariant, die de code CO2 heeft, kreeg Derk na de opening een klein voordeeltje. De achtergebleven pion op c3 werd een dankbaar richtpunt. René probeerde het spel te vereenvoudigen door alle lichte stukken te ruilen maar slaagde er niet in om zijn zwakte op te lossen. Na pionwinst van Derk, kwam er een altijd lastig toreneindspel op het bord. René zag geen kans om alle pionnen tegen te houden en gaf op.

Door het ontbreken van de bekende briefjes helaas geen gedetailleerde informatie en het werkelijk verloop van deze ronde zal wel voor altijd in nevelen gehuld blijven. De ranglijst krijgt echter wel meer tekening. Volgende week zal bekend worden wie zich de kampioen van het voorseizoen mag noemen.