Een prachtige 24e Ronde DTK

Gegevens

Geschreven: zondag 16 april 2023 16:13

Geschreven door Derk Schuttel

Op de vrijdag na Pasen kwamen de leden weer in grote getale opdagen voor hun 24e interne ronde. De wedstrijdleider wist een prachtige indeling uit de laptop te toveren. Nr. 1 tegen 2 en 3 tegen 4 etc. Een ronde waar de vonken van af zouden spatten om een plekje te winnen op de ranglijst of te consolideren.

De uitslagen kwamen min of meer in omgekeerde volgorde van de ranglijst binnen. Jacob won van Lieuwe en Bote van Rick. Hierna was het even wachten op René en Bartele. In een Franse partij werd door Bartele op klassieke wijze de ketenstrijd aangepakt en hij had daarbij groot voordeel kunnen halen. Bartele dacht eerst zijn dame naar een veiliger plek te kunnen dirigeren maar daarmee verdampte zijn kans. In een rommelig vervolg nam René het heft in handen en kreeg naast ruimtevoordeel ook nog 2 pionnen in de schoot geworpen. Daarna hield Bartele het voor gezien.

De partij tussen Melle en Jan van Paassen begon met een, voor Jan, redelijk bekende opening. Toch stond hij in het middenspel duidelijk minder, met de koning nog in het midden en de mogelijkheid voor Melle om 2 half-open lijnen te bezetten met zijn torens. Melle besloot echter voor de opstoot g4 en kreeg daardoor een “organische verzwakking” (een nieuw begrip voor mij uit een boekje van Max Euwe uit 1949) van zijn koningsstelling. Hierop volgden 2 eerlijk verdeelde blunders. Jan benam het enige vluchtveld van zijn paard door er een pion te posteren, waarop Melle verzuimde te profiteren door zijn loper niet in veiligheid te brengen. Mede door eerder genoemde verzwakking stapelden de problemen zich op voor Melle die niet de juiste uitweg meer vond.

Derk wist in de opening Anne-Dirk twee dubbelpionnen voor de koning te bezorgen. Op zich robuust, maar het gevaar zit in de half-open h-lijn. Anne-Dirk zocht zijn kansen op de andere vleugel, maar moest ook steeds de dreigingen op zijn koning in de gaten houden. Natuurlijk ging de h-lijn open en na het bezetten met een toren aan beide zijden leek Derk genoegen te moeten nemen met een klein plusje. Een onoplettendheid van Anne-Dirk gaf Derk echter meteen de kans om via de h-lijn toe te slaan. Hierop vond Anne-Dirk niet de taaiste verdediging en was het mat in 5 voor Derk.

Sven en Leffert speelden een ingewikkelde Konings Indische partij en opnieuw werd het een latertje. Sven kreeg vanuit de opening voordeel en het initiatief, voor Leffert was het moeilijk om de stukken op de juiste plekken te krijgen. Op een gegeven moment gooide Sven de knuppel in het hoenderhok met een pion-opstoot f4-f5 en werd het meteen een ingewikkelde stelling met kansen aan beide kanten, al bleef het voordeel nog steeds aan de kant van Sven. In de slotstelling, met beide spelers in tijdnood, bood Sven remise aan dat Leffert aannam. Het eindspel was lang niet zo eenvoudig. Leffert zou een toren met pionnen overhouden tegen Sven een paard met pionnen, maar dit zou, zo bleek in de analyse achteraf, toch niet zo eenvoudig te winnen zijn door één van beide spelers, de kansen leken aan beide kanten even groot. Een uitgebreide studie zal uit moeten wijzen of 1 van hen had kunnen winnen. 

In het algemeen kunnen we stellen dat de uitdagers, met uitzondering van Jan, er niet in geslaagd zijn om een plek op de ranglijst te klimmen. Ze zagen hun achterstand alleen maar oplopen. Langzamerhand komt er aardig tekening in de strijd om de ereplaatsen. Derk en Sven lijken onderling uit te gaan maken wie clubkampioen gaat worden. Derk heeft het volledig in eigen hand terwijl Sven op het vinkentouw zit en moet afwachten of de koploper in de fout gaat in de laatste 2 ronden.