Dubieuze offers bij 3e ronde intern

De derde ronde van de interne competitie kende vijf partijen, waarbij enkele gekenmerkt werden door dubieuze offers. Dat is op zich ook niet vreemd. De competitie bevindt zich nog maar aan het begin van het seizoen en dan kan verwacht worden dat de scherpte nog niet bij iedereen aanwezig is.

De eerste partij die deze avond tot een beslissing kwam was die tussen Jacob Spijkerman en Lieuwe van der Veen. Jacob, die deze avond voor de eerste keer deze competitie aanwezig was, kon de partij vrij snel in zijn voordeel naar zich toe trekken.

Koningen op het schaakbord houden er niet van om op de onderste rij achter enkele pionnen eenzaam en alleen vastgeankerd te zitten terwijl de stukken op aanvalspad gaan en de verdediging daarbij veronachtzamen. Bij de partij tussen de youngsters Sebastiaan Houpst en Hendrik Heikamp deed zich dit voor. Sebastiaan gaf het loperpaar uit handen waardoor Hendrik wat meer ruimte kreeg in het open spel dat was ontstaan. Met beide paarden probeerde Sebastiaan aanvallend iets te bewerkstelligen, maar deed dit niet op de meest handige manier, waardoor Hendrik zijn voordeel langzamerhand verder kon uitbouwen. De dreiging van een mat op de onderste rij hing op dat moment al in de lucht en het was dan ook dat Hendrik tenslotte de partij op die wijze in zijn voordeel kon beslissen.

Siep Postma en René Wijnstra toverden een Scandinaviër op het bord. Het werd een spannend gevecht waarbij Siep bijna de gehele partij beter stond. René miste op een gegeven moment een goede kans om het voordeel naar zich toe te trekken en met zijn paard een pion te snoepen die niet goed teruggenomen kon worden ten koste van een toren. Siep bleef daarna overwegend staan. Waarom hij een paardoffer voor een pion deed is onduidelijk, wellicht dat Siep dacht dat zijn dame gevaar liep maar dat was niet het geval. In ieder geval stond hij meteen verloren en trok René aan het langste eind.

De partij tussen Melle Bosma en Jan van Paassen kende slechts een verloop van 12 zetten. Je zou denken dat de partij dan ook vrij snel klaar was, maar schijn bedriegt. Schakers kunnen in diep gepeins verzonken zijn achter het bord en dat was ook bij Melle en Jan het geval. Het bleek wat tijd betreft dan ook zelfs één van de langstdurende partijen van de avond te worden. Jan, die in zijn partij tegen Leffert nog volop zijn schaakspieren liet zien, deed het evenals Melle echter voorzichtig aan en na zetherhaling besloten de spelers dan ook het punt te delen.

Tweede team captain Anne Dirk de Jong was deze avond ook voor het eerst van de partij in de interne competitie en moest het opnemen tegen Leffert Nicolai. Sommige openingen zijn op een bepaald moment trendy en één daarvan is momenteel het zogenaamde Londen systeem. Anne Dirk koos voor dit systeem en greep vanuit de opening meteen het initiatief. Het was voor Leffert vooral zoeken hoe de stukken goed neer te zetten en de koning in veiligheid te brengen. Terwijl hij dat ondertussen voor elkaar leek te krijgen, maakte Anne Dirk een beslissende fout door zijn toren tegen een paard te ruilen. Daarbij zinspeelde Anne Dirk op stukwinst maar kwam bedrogen uit. In plaats daarvan bleef hij achter met een kwaliteit minder zonder compensatie en daarna was het voor Leffert niet moeilijk meer om de partij winnend te beslissen.