DTK boekt duidelijke winst op Franeker

Gegevens

Geschreven: zondag 11 november 2018 17:11

Geschreven door Jeroen Weggen

Na de pijnlijke nederlaag in de eerste ronde in Britsum kan DTK zich eigenlijk geen misstappen meer permitteren in de kampioensstrijd. Gelukkig liep het vrijdag tegen Franeker goed af, alhoewel het vertoonde spel nog niet vlekkeloos was.

Overigens was het al vele jaren geleden dat DTK en Franeker (of de F-Pion, het combinatie-team van Franeker en de Pion uit Harlingen dat helaas niet meer bestaat na het opheffen van laatstgenoemde vereniging in augustus dit jaar) voor het laatst tegen elkaar speelden. Dat zal in het seizoen 2009-2010 zijn geweest. Toen werd DTK kampioen van de promotieklasse en promoveerde het naar de KNSB, waar het tot het seizoen 2015-16 bivakkeerde. 2015-16 degradeerde DTK terug naar de FSB; hetzelfde seizoen degradeerde de F-Pion toevallig uit de promotieklasse FSB. Het seizoen erop degradeerde DTK naar de 1e klasse, terwijl F-Pion juist weer promoveerde naar de promotieklasse. Zo hebben we elkaar steeds weten te ontlopen...

Terug naar de wedstrijd. De gasten waren ruim op tijd, dat gold weer eens niet geheel voor de gastheren (die toch te gewend zijn om intern pas om 8 uur te beginnen). De klokken werden iets voor 8 uur in werking gesteld. Op rating is Franeker duidelijk de mindere, maar goed, we hebben gezien wat het ratingvoordeel ons bracht in het debacle tegen Jurjen Tolsma. Bart en Jeroen lijken aan borden 1 en 2 prima uit de opening te komen, Leffert en Pieter aan borden 3 en 4 moeten al wat eerder in de denktank.

Even was er een flashback naar de vorige wedstrijd, want Bart liet aan bord 1 pardoes een volle toren instaan! Tegenstander Cees Banning was er als de kippen bij om deze op te halen. Achteraf zei Bart dat hij er over na heeft gedacht om maar direct op te geven; gelukkig deed hij dat niet, want door de torenwinst was de witte dame zo diep in het zwarte terrein terecht gekomen dat Bart deze dame even later in kon sluiten. Gevaar dus deels geweken.

Ondertussen was Jeroen aan bord 2 heel comfortabel komen te staan. Hij kwam tegen de Tarrasch-verdediging op het damegambiet al snel goed te staan, daar hij zich een partij van een paar jaar terug tegen Bart Lemstra kon herinneren in precies dezelfde variant. We komen erin op zet 15: wit heeft net 15. g4!? gespeeld.



Het is voor zwart vooral de vraag wat hij nu met zijn witveldige loper doet, en of pion d5 houdbaar is. Met nauwkeurig spel zou hij inderdaad de balans kunnen houden: 15. ...Le6! (lokt de volgende zet uit) 16. f5 Ld7 en nu kan wit op d5 slaan, maar dan wint zwart de pion terug door twee keer op e5 te nemen. Zwart besloot echter een pion te geven met 15. ..Ld3? 16. Pxd3 cxd3 17. Lxd3. Nu staat zwart al erg moeilijk, maar al helemaal na de volgende slag in de lucht: 17. ...Lh4? 18. Df3! (neemt d5 onder schot) Pe7 19. Dh3. Valt niet alleen Lh4 aan maar deze kan zwart ook niet wegzetten vanwege Dxh7#. Er volgde een reeks geforceerde zetten: 19. ..Pg6 20. f5 Ph8 21. f6! g5 22. Df3 (zie diagram)



De zwarte stukken staan nu zeer onhandig, de zwarte koning staat nog steeds onveilig, en d5 gaat er sowieso aan. Het duurde hier niet lang meer voordat het punt binnen was (1-0).

De resterende drie partijen duurden tot in het vierde speeluur, dus de uitvluggerfase (voor zover je nog van uitvluggeren kunt spreken met 30 seconden per zet increment)! Leffert Nicolai bracht hierbij als eerste de vis op het droge. Van wat ik gezien heb stond Leffert in het middenspel onder druk, wit had schimmige dreigingen met een pion op e6 en paard op g5. Leffert verdedigde zich op interessante wijze (bracht een toren naar de h-lijn) en won een pion. In de tijdnoodfase vercombineerde de witspeler zich en kon hij opgeven.

Ook Bart Lemstra won zijn partij aan bord 1. Zoals gezegd wist hij de dame van de tegenstander op te sluiten; uiteindelijk kwam een redelijk gelijke materiaalverhouding op het bord (Dame tegen toren+paard+pion?). Belangrijker was echter dat Bart het initiatief steeds kon behouden. Tot in de uitvluggerfase bleef de stelling onduidelijk, maar Bart wist uiteindelijk zulke dreigingen op het bord te brengen dat wit grof materiaal verloor of mat zou gaan.

Daarmee was de winst binnen, 3-0, en speelde teamcaptain Pieter Bronsema nog tegen teamcaptain Theo Tops. Deze partij ging lang gelijk op. Pieter had al zijn stukken geconcentreerd op de koningsvleugel waar de vijandelijke koning was, maar zwart ving dit goed op. Er werd afgewikkeld naar een eindspel en hierin leek Pieter aanvankelijk de beste kansen te hebben, totdat zwart pardoes met een vrijpion op kon rukken en Pieter zijn loper voor deze pion moest geven. Nu stond zwart waarschijnlijk gewonnen, maar de stelling was moeilijk genoeg en er was zo weinig tijd dat Tops toch het remise-aanbod van Pieter aannam.

3,5-0,5 dus, waarmee DTK ervoor zorgt dat ze niet direct is uitgeschakeld voor de kampioensstrijd. Op 14 december kunnen we, weer thuis, een goed vervolg geven tegen SC Leeuwarden 2. Vooral de wedstrijd begin januari tegen Philidor 2 zal echter erg belangrijk zijn, dat is op rating (en ook op tot nu toe behaalde score) de belangrijkste tegenstander. Maar eerst volgt er een bekerwedstrijd tegen Emanuel Lasker 2, komende vrijdag 16 november.