Aardig begin voor DTK1

Het eerste team staat na 2 wedstrijden met 3 matchpunten op een gedeelde 2e plaats in de hoofdklasse van de FSB. Zeker geen slechte start, alhoewel we de sterkste teams in de hoofdklasse nog moeten tegenkomen.

Reeds op 4 oktober speelden we onze 1e wedstrijd, thuis tegen Schaakwoude. De laatste jaren wonnen we meestal van Schaakwoude, alhoewel met kleine cijfers. Het team uit Damwoude verdween ook een jaartje uit de hoofdklasse; na kampioen te zijn geworden in 2022 degradeerde Schaakwoude in 2023, en nu in het seizoen 24-25 zijn ze weer terug in de hoofdklasse.

Het werd een wedstrijd die tot in het laatste speeluur gelijk op ging. Bij de partij aan het eerste bord tussen Jeroen Weggen en Gert-Jan Rauw raakte de stelling geblokkeerd op de koningsvleugel en in het centrum, dus hing het er een beetje vanaf wat er op de damevleugel zou gebeuren. Een beetje laf bood ik remise aan, juist op het moment dat er lijnen op de damevleugel geopend werden. Eerlijk gezegd vertrouwde ik de stelling niet (achteraf bleek ik prima te staan). In ieder geval nam Gert-Jan na een tijdje nadenken aan.

Ook bij Leffert Nicolai tegen Jan Torensma werd er remise overeengekomen. Hier was Leffert een pion achtergeraakt, maar had hij in het eindspel goede compensatie. Mede door de naderende tijdnood koos Jan eieren voor zijn geld en ging akkoord met remise.

Op borden 2 en 3 zou de beslissing vallen. Sven Broersma tegen Sipke de Hoop ging lang gelijk op, maar gaandeweg kwam Sven prettiger te staan, en in het eindspel van 2 torens + paard tegen 2 torens + loper won hij een pion, en dreigde nog een pion te slaan. Sipke bracht vervelende matdreigingen in de stelling, maar toen hij pardoes overzag dat zijn toren instond kon hij direct opgeven.

2-1 voor DTK maar de laatste partij zag er helaas niet goed uit voor ons. Bart Lemstra speelde het begin van het middenspel waarschijnlijk niet helemaal correct, in ieder geval had Mathijs Visser na dameruil een machtige loper tegen een niet zo sterk paard van Bart. In het vervolg ging Bart vooruit met zijn pionnen op de koningsvleugel, maar de witte loper in combinatie met torens op de 7e rij werden hem te machtig – een 2-2 eindstand derhalve.

2,5 week later alweer, op dinsdag 22 oktober, speelden we onze 2e wedstrijd, uit tegen Philidor 2. Dit team maakt het ons vaak knap lastig; vorig jaar kwamen we nog goed weg met een 2-2 gelijkspel.

Deze editie was alleen de partij aan bord 1 vrij regelmatig. De overige drie partijen werden beslist door een plotselinge blunder. Kort opgesomt:

Bord 1: Jeroen stond na 15 al sterk overwegend tegen Oene Schriemer. Na het sterke pionoffer d5-d6 stond de zwarte stelling op instorten, en inderdaad ging vlak hierna een kwaliteit verloren. Voor Jeroen nog even puzzelen daarna hoe het precies uit te maken, maar Oene kon slechts passief verdedigen en niet lang hierna ging hij door de vlag.

Bord 2: Sven speelde een prima partij tegen Rein de Boer, had een winnende aanval, maar verrekende zich helaas waarna de rollen omgekeerd waren.

Bord 3: de partij tussen Bart en Auke van der Heide ging lang redelijk gelijk op. Op een bepaald moment overzag Auke dat hij een onderste rij probleem had, waardoor Bart pardoes een stuk kon pakken zonder dat Auke deze terug kon nemen.

Bord 4: Leffert stond lang onder druk tegen Egbert Wind, maar wist zich aardig in de partij te houden. Ook hier een blunder waardoor Leffert plots een stuk en daarmee de partij won.

Nogal wat fouten dus, gelukkig wat meer aan de kant van Philidor dan van DTK. De punten namen we graag mee terug naar Buitenpost.

Vrijdag 29 november is alweer de laatste wedstrijd van het jaar voor DTK 1 (tenminste, als er niet nog een bekerwedstrijd afgewerkt moet worden). Dan spelen we thuis tegen Emmeloord.