Zuur vervolg van DTK 1 – Schaakwoude 2

Gegevens

Geschreven: zondag 04 februari 2018 15:13

Geschreven door Derk Schuttel

Twee week geleden had Sven ons op een voorsprong gezet in de, door ons gedachte, belangrijkste wedstrijd van het seizoen. Teamleider Pieter had ons bemoedigend toegesproken, 3 punten moet haalbaar zijn, dus gingen we vol goede moed van start.

Dat het in een debacle zou kunnen eindigen, daar hield niemand rekening mee. We hadden toch wel een aantal zekerheidjes?

Over mijn eigen partij kan ik kort zijn. Mijn tegenstander speelde snel in de Engelse opening. Het leek een rustige opzet waar ik met open ogen invloog. Met minimaal 3 echt matige zetten de slechtste partij in jaren? Een vette nul dus.

Gezien mijn vorm van de avond durf ik me niet te wagen aan een oordeel over de andere stellingen. Jeroen (zekerheidje) had intussen zijn partij al gewonnen. Zijn loperpaar leidde een machtige koningsaanval in. Wiebe kwam kort daarna ook zijn verlies melden. Aangeslagen vertelde hij in een lastig lopereindspel met weinig tijd op de klok beland te zijn en alle dreigingen niet had weten te keepen. Wat volgens hem wel mogelijk was geweest!

Bij de gelijke tussenstand (2 ½ - 2 ½) hadden we nog drie toppers achter het bord, Bart, Leffert en Pieter. De gezichten van de toeschouwers werden al bedrukt tot pessimistisch. Bart zat in een lange manoeuvreerpartij met nauwelijks aanknopingspunten, Pieter stond amper beter (kan hij hier nog rommelen en punt binnenhalen?), terwijl Leffert eerst wel een pion voorstond, daarbij ook nog beter stond, maar langzamerhand kreeg zijn tegenstander meer ruimte.

Pieter zet ons aan het eind van de avond toch op voorsprong. In een eindspel met lichte stukken weet hij zijn f-pion door te drukken richting het promotieveld. Met een dame minder geeft zijn tegenstander  teleurgesteld op, “ik stond eerst zo goed”!

Met nog weinig tijd op de klok ziet Leffert ineens zijn paard gepend en moet proberen zich hieruit te wringen in de “dying seconds” van zijn partij. Helaas lukt hem dit niet en verloor hij op tijd. Bij een analoge klok “valt de vlag” en bij een digitale klok verschijnt er een irritant knipperend vlaggetje. Noem je dit nog altijd “door je vlag gaan”?

Gezien de tussenstand (3 ½ - 3 ½) gaf de teamcaptain van Schaakwoude opdracht aan de tegenstander van Bart om remise aan te bieden. De stelling was onduidelijk en Bart had een klein tijdsvoordeel 4 om 2 minuten. Hij besloot om door te spelen. Enkele zetten daarna kreeg hij een venijnige paardezet om de oren. Dit kostte hem een stuk. Hij spartelde nog even tegen maar zijn en ons verlies was een feit.

Met deze nederlaag zijn we afgezakt naar de vierde plaats. Met nog 3 ronden te spelen zijn er nog volop kansen om in de top drie te komen. De felbegeerde toppositie moeten we aan Schaakwoude 2 laten.