DTK 1 sluit het seizoen 17-18 af in stijl

Gegevens

Geschreven: maandag 16 april 2018 09:37

Geschreven door Derk Schuttel

Voorafgaand aan de gemeenschappelijke laatste ronde werd het nog even spannend. Albert Jan moest verstek laten gaan, gelukkig werd Melle bereid gevonden om in te vallen, dus met slechts één invaller niks aan de hand zou je zeggen.

Echter, nog geen 24 uur voor de wedstrijd, een noodkreet uit Kollum: “ik ben door mijn rug gegaan en kom vanavond niet maar doe mijn best om er morgen bij te zijn!”. Met de nodige medicatie achter de kiezen kwam hij gelukkig wel opdagen. Wel handig omdat hij ook zou rijden. Na de nodige social talk vertrokken we naar Leeuwarden voor de laatste wedstrijd van het seizoen tegen DSC1. Een tegenstander die we niet vaak treffen. Jeroen kon aanvoeren dat we  tien jaar geleden tegen hen speelden, soepeltjes startten met 3-0. Johan, voor die gelegenheid op het 1^e bord, kreeg een remise aanbod, maar besloot door te spelen. Uiteindelijk werd het 4-4!

Ook deze keer konden we snel ons telraam in ons voordeel bedienen. Leffert, Sven, Pieter en Bart zorgden allen voor een vol punt. Hierna kwam er weer een remise aanbod, Wiebe stelde daarmee de matchpunten veilig. Hierna scoorden Melle en Jeroen ook een halve. Met het positieve slotakkoord van Derk kwam de prima eindstand 1.1/2 – 6.1/2 op papier.

Door mijn lange partij, waarbij ik niet één keer mijn stoel heb verlaten, heb ik weinig van de andere partijen gezien en moet vooral verslaan uit 2^e hand.  Wel opgevallen bij een snelle blik opzij dat drie witspelers op rij hun paarden op f1 en f3 hadden gestald.

Bord 1: Jeroen speelde de opening slordig, terwijl zijn tegenstander deze opening een dag eerder toevallig nog bestudeerd had! Om niet in het nadeel te komen moest Jeroen daarna erg nauwkeurig spelen. De stelling werd erg statisch, vastgelegde symmetrische pionnenstructuur, waardoor er voor beiden weinig te halen viel. Jeroen drong nog even aan in het paardeneindspel en daarna in het pionneneindspel maar het bleek gewoon remise. Met dit resultaat behield Jeroen zijn ongeslagen status voor DTK 1, iets wat van onze kopman verwacht (?), in ieder geval gehoopt mocht worden.

Bord 2: Bart speelde met een surplus van meer dan 600 ratingpunten tegen  Milovan Veljkovic. De partij duurde langer dan dit verschil zou doen voorspellen. Dit lag niet echt aan een fout in rating maar meer aan het doorspelen in een volkomen verloren stelling, wat niet tegen de regels is!

Bord 3: Op afstand denk ik dat Leffert een Spaanse opzet verkoos en  de druk langzaam opvoerde. Weldra had dit stukwinst tot gevolg welke ons het eerste punt opleverde. Voor hem kwam dit goed uit want nu kon hij zich elders in het feestgedruis storten.

Bord 4: Mijn vaste buurman Pieter ging er weer vol in. Waarom een aangevallen loper spelen als jezelf een paard kunt aanvallen? Gevolg was het verminken van de vijandige koningsstelling. De koning kwam in het gedrang en door een schijnoffer won Pieter een pion en behield de druk op de stelling. Zonder dames voerde hij de druk op. Zijn tegenstander miste het matnet, waar trouwens alleen iets tegen te doen was door fors materiaalverlies te accepteren.

Bord 5: In een Italiaanse partij kwam ik al snel, na pion h6, in een stelling terecht waar zwart moet vechten voor lijfsbehoud. In de praktijk vond ik maar moeizaam een opening in de opgeworpen verdediging. Na min of meer gedwongen ruil van de sterke loper van zwart kreeg ik constante druk langs de zwarte diagonaal. Dit leverde eerst kwaliteitswinst op met aanhoudende druk. Na de 40^e zet trok ik uiteindelijk de winst naar me toe.

Bord 6: Sven kreeg Engels voorgeschoteld, probeerde via de korte diagonaal b1-h7 druk op te bouwen maar stond na ruil van de aanvallende stukken niet echt beter. Daarop toverde hij een stukoffer uit de hoge hoed waar minimaal een vraagtekentje bij kwam te staan. Zijn tegenstander reageerde niet optimaal waarna Sven meerdere pionnen voor zijn stuk kreeg. In het eindspel loper tegen 4/5 pionnen gaf zijn tegenstander op. Tikkeltje vroeg?

Bord 7: Wiebe speelde een gelijk opgaande partij waarbij zijn opponent in het middenspel iets beter kwam te staan. Na afruil van een centrumpion kreeg Wiebe weer wat meer ruimte en het ruilen van de dames zou dit nog beter maken. Het was inmiddels 4-0 voor ons en een halfje zou voor ons genoeg zijn voor winst. Een goed moment om remise aan te bieden dacht Wiebe. Dit werd door zijn tegenstander, na overleg met zijn teamcaptain, aangenomen.

Bord 8: Onze invaller Melle speelde met zwart een rustige partij. In het middenspel won hij een pion, waarmee hij later in het toreneindspel nog een tijdje op winst kon spelen. Richting tijdnoodfase besloten de heren om de vrede te tekenen.

Het voordeel van een centrale eindronde is dat je andere wedstrijden in je poule ook kunt volgen, tenminste als je daar tijd voor krijgt of vroeg uit bent. In ons geval was de wedstrijd van Emanuel Lasker 2 tegen Bakkeveen interessant. Bij een gelijkspel of winst van Bakkeveen zouden wij nog een plaatsje opschuiven op de ranglijst. En zowaar, Bakkeveen toch min of meer de underdog, won de wedstrijd. Wij werden achter Schaakwoude 2 dus 2^e. Zij speelden de laatste wedstrijd gelijk en eindigden 2 matchpunten boven ons, terwijl we in bordpunten gelijk eindigden.

Al met al kijk ik met enigszins gemengde gevoelens terug. Had er niet meer ingezeten in dit seizoen waarin we afscheid nemen van de achttallen competitie? Drie spelers bleven daarin ongeslagen; Jeroen en de minder vaak aantredende Albert Jan en Melle en drie spelers leden hun enige nederlaag tegen de kampioen. Albert Jan behaalde de hoogste TPR en Sven de hoogste W-We.

Het is nog een beetje koffiedik kijken hoe het volgend seizoen vorm zal krijgen, wie spelen mee in de viertallen competitie en welke tegenstanders gaan de DTK teams daar treffen?