Bartele Bosma sleept punt binnen voor DTK 2

Maandagavond 14 januari toog DTK 2 naar Heerenveen. Na wat omzwervingen kwamen we net voor achten aan op locatie. De klokken liepen al, dus moesten we snel aan de bak, in dit geval aan het bord. Er was geen tijd voor koffie en kennismaking met wat oude bekenden.

Zo het deelnemersveld overziende was er toch wel een gemiddeld  leeftijdsverschil van zo`n 20 – 25 jaar. Op grond van ons aantal grijze en zelfs witte haren zouden we makkelijk winnen, maar die tellen nu eenmaal niet!

 Op bord drie kreeg Jan van Paassen met wit de draak in het Sicilliaans tegen zich. Jan kwam goed uit de opening maar gaande de partij wist zijn tegenstander, met zijn sterke loperpaar, het evenwicht te herstellen. Op een gegeven moment moest Jan tot dameruil overgaan om de druk van zwart op z`n damevleugel te verminderen en kwam zodoende in een eindspelsituatie terecht. In de tussentijd had hij al veel tijd verbruikt. Over het algemeen verbruikten al onze tegenstanders minder bedenktijd. Na inventarisatie van de overige borden, die allen een gelijk beeld gaven, besloot Jan tot een remiseaanbod. Dit werd geaccepteerd.

Op bord twee speelde Melle Bosma met zwart zijn favoriete Siciliaan. Ook hij verbruikte veel tijd maar dat zijn we wel gewend van Melle. Dan gaat hij vaak (nog) beter schaken. Hij kreeg een pionnenaanval op zijn koningsvleugel te verwerken. Op enig moment had zijn tegenstander de f - g en h pion op de vijfde rij. Melle probeerde ook met een pionnenaanval over de damevleugel op te rukken naar de witte koning, die lang was gerokeerd,  maar kwam duidelijk een aantal tempo te kort. Door het oprukken van de witte pionnen had wit veel ruimte om z`n stukken optimaal te positioneren. Doordat Melle zijn dame , een toren en z`n loper op de damevleugel had staan konden zij niet ingezet worden om de pionnenaanval van wit, te verdedigen. Na het creëren van een open lijn en een stukoffer kon wit de winst binnen halen. 1½- ½.

Leffert Nicolai speelde met wit op bord 1. In het middenspel met een vrij gesloten stelling forceerde zijn tegenstander met het opspelen van zijn d-pion naar d5. Deze werd door Leffert met zijn e4-pion, met genoegen geslagen. Gevolg was voor zwart dat hij hiermee zijn damevleugel verzwakte en Leffert een ( op termijn ) vrije doorloop kreeg voor zijn d-pion. Eigenlijk een gewonnen stelling. Jammer genoeg vergat Leffert wat positionele pionzetten op de damevleugel door te voeren. Daardoor kon zwart z`n paard ontwikkelen en de gevaarlijke d-pion met meerdere stukken aanvallen. Na afruil van allerlei stukken bleef er een pionneneindspel over, voor met zwart een paard en wit een loper, zodat tot remise werd besloten. De stand was nu 2-1.

Hierna waren alle ogen gericht op de partij van Bartele Bosma die op bord 4 met zwart speelde. Zijn  stelling zag er echter niet hoopvol uit. Zijn tegenstander had een aanval met toren, dame, loper en pionnen op de korte rokade gericht. Door de pionnenaanval van wit moest Bartele zijn vastgezette  loper ruilen tegen een pion waardoor wit ook nog eens een vrije torenlijn kreeg. Bartele was intussen, riskant maar je moet toch wat, met zijn dame de gesloten stelling van zijn tegenstander, op veld d3 binnen gedrongen. Zijn tegenstander raakte hierdoor van streek, werd onzeker en ging ineens veel bedenktijd gebruiken. Bartele boekte materiaalwinst door een toren tegen twee paarden te ruilen maar stond positioneel nog steeds minder en een kwaliteit achter. Desondanks moest hij toch een aantal keren zijn dame aanbieden om te ruilen hetgeen op het laatst gebeurde. Zijn tegenstander was echter het overzicht totaal kwijtgeraakt waardoor Bartele ook nog eens drie vrijpionnen kreeg in het centrum.

Zijn tegenstander realiseerde zich een gewonnen stelling uit handen te hebben gegeven, en gaf moedeloos op. Eindstand 2-2.