Nipt verlies DTK 3

DTK 3 heeft de eerste wedstrijd van 2020 helaas nipt verloren. In eigen huis was Schaakwoude 3 iets te sterk: het werd 1,5-2,5.

Het eerste wat me deze wedstrijd opviel is dat op dit speelniveau (spelers van ca. 1400-1600) de opening er eigenlijk weinig toe doet. Bij de partijen aan de borden 2-4 kwam elk een type stelling geweigerd damegambiet op het bord waarbij zwart in alledrie de gevallen voor een ongezonde opstelling met Pc6 koos. Het paard staat hier meestal onhandig in zulke stellingen omdat het de eigen pion op c7 blokkeert, die ofwel naar c6 (om d5 te ondersteunen) of naar c5 (om het witte centrum aan te tasten) gespeeld zou moeten worden.

Maar achteraf scoorden de zwartspelers 2,5 uit 3 in deze partijen, dus veel invloed had het blijkbaar niet! Ook van de partij aan bord 1 tussen  Auke v/d Zee en Jan Bergmans vond ik dat wit beter stond na de opening. Maar het eerstvolgende dat ik mee kreeg was dat Auke had opgegeven nadat hij in de fout was gegaan. (1-0 voor DTK)

Rick verloor aan bord 4 een kwaliteit en dit bleek niet houdbaar, 1-1. Aan bord 3 kwam Siep beslissend materiaal achter, maar zijn tegenstander ging in het eindspel behoorlijk in de fout waardoor Siep plots terug kon komen in de partij. Helaas was het blijkbaar niet genoeg voor meer dan remise, want René kon zijn partij aan bord 2 niet meer houden (1,5-2,5).

Met nog 3 wedstrijden voor de boeg zullen er nog wat puntjes gesprokkeld moeten worden door DTK 3, wil men in de 2e klasse blijven. Één positief puntje is wel dat de wedstrijden tegen de naaste concurrenten (op plaats 6 en 7) nog eraan zitten te komen.

Intern + beker
De aandacht ging vooral uit naar de bekerpartij in de kwartfinales tussen Jeroen en Melle. Jeroen kreeg vanuit de opening een ruimteoverwicht en begon vervolgens een kansrijke koningsaanval. Deze stokte in eerste instantie, maar de tweede keer leek het wel raak te zijn. Echter begon de tijdnood een grote rol te spelen voor Jeroen, die met 13 minuten was begonnen en maar 2 seconden per zet erbij kreeg (tegen de 90 minuten  + 30s/zet van Melle). In vliegende tijdnood miste Jeroen een winst, kreeg een paar zetten later een herkansing die hij ook niet greep (mat in 2!). Melle deed ook niet de beste zetten in deze fase, maar hij dwong Jeroen wel tot nadenken zodat laatstgenoemde door de vlag ging in een stelling waarin wit nog steeds beter stond.

Intern waren er 5 spelers, dus 2 partijen (Jacob was oneven). Wiebe en Derk speelden een duel om de 2e plaats. Via zetverwisseling kwam er een variant van de siciliaanse draak op het bord die mij gunstig voor wit leek. Toch wist Derk de stelling aardig te neutraliseren (of Wiebe wist er niet voldoende gebruik van te maken). Er bleef uiteindelijk een eindspel over waarin wit misschien wat beter stond, maar Wiebe bood remise aan en Derk nam dit aanbod aan.

De andere partij tussen Jan van Paassen en Sven Broersma werd ook een draak. Zeg maar een draak van een opening voor Jan, die een pion op a7 sloeg met zijn loper waarna deze loper meteen ingesloten en opgegeten werd door Sven. Wit had gewoon te weinig compensatie voor de pion, maar Sven speelde het niet helemaal accuraat waardoor Jan toch nog iets van een redelijke stelling wist op te zetten (ontwikkeling voltooid en 2 pionnen voor het stuk). Hierna was Sven echter wel bij de les, hij wist de witte pionnen op de damevleugel tegen te houden en van het bord te krijgen, waarna hij gewoon een stuk meer overhield: 0-1.