Verslag DTK 2 + intern

Op Valentijnsdag was het druk in It Koartling: een wedstrijd van het 2e team tegen Heerenveen 2, de laatste kwartfinale in de interne beker en ook nog eens 4 partijen intern.

DTK 2 - Heerenveen 2: 1-3 (door Jeroen)

Het zag er aanvankelijk goed uit voor DTK 2, maar uiteindelijk hingen de bordjes de andere kant op. Bartele kwam aan bord 1 prima uit de opening tegen Roelof Klinkers. De stelling werd echter helemaal dichtgeschoven waarna remise een logisch gevolg was.

Jan van Paassen kwam in de openingsfase een stuk achter tegen 2 pionnen (zag er dubieus uit voor hem). Zijn tegenstander gaf uiteindelijk nog wat materiaal terug waardoor Jan slechts een kwaliteit achterstond, met als compensatie 2 pionnen, een prachtpaard op d5, slechte coordinatie van de zwarte stukken... een geweldige stelling voor Jan dus. Hierna wilde Jan aanvallen maar hij vond niet de juiste weg, waardoor Wim Visser via de gemene zet Dc4! plots het initiatief over kon nemen en uiteindelijk de partij in zijn voordeel kon beslissen (0,5-1,5).

Wiebe speelde een prima partij aan bord 4 totdat hij de stelling ongelukkig dichtschoof op de damevleugel, waar zijn tegenstander had gerokeerd. Hij kon dus niet meer aanvallen terwijl zwart dat nog wel kon op de koningsvleugel. Vanaf toen was het verdedigen voor Wiebe, en de stelling was in principe ook verdedigbaar. Wiebe wikkelde echter af naar een pionneneindspel dat niet houdbaar bleek - misschien was het toreneindspel of zelfs dame+toren-eindspel wel houdbaar. In de analyse keken we hier een tijdje naar zonder tot een duidelijke conclusie te komen. (0,5-2,5)

Melle was als laatste nog bezig - de wedstrijd was reeds beslist. Melle stond aanvankelijk goed, won een pion waar zijn tegenstander aanvalskansen voor kreeg. Later stond Melle juist heel slecht, maar op een bepaald moment kwam hij binnen met zijn dame op de onderste twee rijen, en toen kon onze veteraan plots heel wat witte pionnetjes snoepen. In het dame-eindspel had zijn tegenstander uiteindelijk toch eeuwig schaak; remise was wel een terechte uitslag van deze partij (1-3).

Valentijnsavond (niet voor schakers?) - door Derk

Voordat bovenstaande vraag beantwoord kan worden moet eerst de achtergrond en het ontstaan van deze, inmiddels commercieel uitgebuite, dag onderzocht worden.

Sint Valentinus was bisschop van Terni in Italië, met een grote bewogenheid voor armen en kwetsbaren. Aan jonge paartjes schonk hij een mooie bloem als teken van trouw! Hij stierf een gewelddadige dood op 14 februari, de latere Valentijnsdag, rond het jaar 270. Ruim 1000 jaar later werd een gedicht gepubliceerd met de verzen: “want dit was op Sint-Valentijnsdag, als elke vogel daar zijn maatje komt kiezen.” Hieraan dankt het Valentijnsfeest zijn dag van de romantische liefde.

Moeten schakers deze avond niet doorbrengen met hun geliefde of juist de club bezoeken om hun geliefde spel te beoefenen, om de Italiaanse opening te onderzoeken, heel vredelievend remise spelen of met de dood van Valentijn in gedachten met bruut geweld de tegenstander te lijf gaan? Gezien de uitslagen kwam het op het laatste neer, vijf partijen zonder remises.

Ruben versloeg Lieuwe. Laatstgenoemde wilde zijn dame op het bord houden. Ruben aarzelde niet en sloeg genadeloos toe met zijn dame. Dit deed me denken aan het molenspel welke de Romeinen speelden. Een bepaalde zettenvolgorde heet een molenwiek. Hierbij vliegen de stukken zonder enig tegenspel van het bord.

Jeroen nam René stevig in de tang. Na een flinke afruil in het middenspel bleef René met rokende puinhopen achter. Hij spartelde nog even tegen maar zag al snel in dat dit weinig zin had.

Jan en Siep schromen nooit om de aanval te kiezen en flink wat risico in hun spel te leggen. Siep overschatte zijn kansen een beetje en kreeg al snel een vernietigende tegenaanval te verduren. Het leverde heel wat pionnen op voor Jan, en de materiële eindspel bleek beslissend in het eindspel.

Pieter overrompelde Derk direct vanuit de opening met een ouderwets gambiet. Ondanks een flinke tijdsinvestering kon Derk de weerlegging niet vinden. Hij hoopte nog dat Pieter een onnauwkeurigheid zou begaan door te snel te willen profiteren van de kansen. De dame van Pieter beheerste samen met zijn paard en toren het hele bord. De winst was daarom snel binnen voor hem.

In de bekerwedstrijd tussen Albert en Bart had eerstgenoemde ruim een uur bedenktijd extra. Om dit te benadrukken had hij maar een leesboek meegenomen. Bart was niet onder de indruk en won in het middenspel een kwaliteit zonder directe compensatie. Normaal moet dat appeltje eitje zijn, maar vanwege tijdsgebrek kreeg Albert een enorme kans die hij niet liet passeren - een paardvork. Hierna waren de rollen omgedraaid en wist Albert het prima af te maken: mat in de hoek met paard en toren.

Omdat ook de romantische Valentijnskoekjes ontbraken kunnen we concluderen dat deze dag niet aan de schakers van DTK is besteed.