Bekerteam verrast met winst op Heerenveen

Met een verrassende 2,5-1,5 overwinning kon het viertal DTKers huiswaarts keren vanuit Heerenveen. De winst kwam als het ware uit de lucht vallen, want in de laatste partij, met een gelijke stand van 1,5-1,5 leek het ineens alle kanten op te kunnen gaan. Tenslotte viel het dubbeltje de kant op van DTK, maar het had net zo goed andersom kunnen zijn.

Allereerst leek het zonnetje te gaan schijnen voor de Heerenveensters, want al vrij snel moest Bartele Bosma zich gewonnen geven. Met wit werd hij verrast door een Benko opening die zijn opponent Hein van der Wijk op het bord toverde. Zwart geeft een pion voor ontwikkelingsvoorsprong. Het is voor wit oppassen geblazen, anders kan hij onder de voet worden gelopen en dat gebeurde hier eigenlijk ook. Een zwart paard op d3, dat een zogenaamde octopus wordt genoemd, twee vreselijke lopers op a6 en g7 die met een moordend vizier door de witte stelling snijden en daarbij ook nog eens dreigende torens en dame. Het duurde niet lang of Bartele verloor een stuk en kon dan ook meteen eigenlijk al opgeven.

Daarna kwamen Leffert Nicolai (met wit) en Tjeerd Siblesz op bord twee remise overeen. Het was een stelling waarin beide spelers min of meer zaten af te wachten wat de ander zou spelen. De partij leek in een impasse. Beide spelers moesten rekening houden met de mogelijkheden die in de stelling verscholen lagen, maar toen wit ineens de witte loper van zwart kon ruilen, die een vervelende druk uitoefende, leek de muziek uit de stelling verdwenen en bood Tjeerd remise aan, dat gezien de stelling op de andere borden door Leffert aangenomen werd. 

Want in de overige twee partijen die nog gaande waren, leek anderhalf punt toch zeker haalbaar. Pieter speelde weer op z´n Pieters, dat wil zeggen volop de aanval zoekend. Op bord 1 speelde hij met de zwarte stukken tegen Jan Bosma. In de gewone FSB wedstrijd wist Jan nog van Pieter te winnen, nu was het andersom. Eerst kwam er de open h-lijn waar wit rekening mee moest houden, maar ook op de andere vleugel was Pieter volop bezig met zijn pionnenopmars, die Jan al spoedig de nodige kopzorgen baarde. Wit werd hier letterlijk opgeknoopt. Een witte loper op A1 die daar vastgenageld was omdat hij tegen een gedekte pion op c3 zat aan te kijken en verder torens en dame die alleen maar konden schuiven en afwachten op de onderste lijnen. Pionpromotie kon niet uitblijven en daarna was het snel over en uit.

De laatste partij die nog bezig was en de beslissing moest brengen was die op bord drie tussen Derk Schuttel met zwart tegen Klaas Abma. Derk had een doorgeschoven vrijpion op e4 die in het eindspel wel eens gevaarlijk kon gaan worden en tenslotte ook gevaarlijk werd in het eindspel. Het was lange tijd wachten voordat er beweging zou gaan komen in de stelling. Derk had een zwakke pion op e6 die de nodige aandacht verdiende. Pardoes gaf Derk deze weg in de naderende tijdnood. Wit sloeg met de witte loper de pion, Derk dwong loperruil af en wat je niet zou verwachten gebeurde wel, terwijl wit een pion meer had kreeg zwart, Derk dus, ineens voordeel in de partij doordat hij door de ruil de controle kreeg over belangrijke witte velden, omdat de zware witte stukken nog niet goed stonden. Derk drong ineens de stelling binnen, kon de pion terugwinnen met betere stelling en leek op de winst af te stevenen. In tijdnood ging het nodige mis en ineens stond Klaas gewonnen met een vrijpion die niet meer te houden was. Klaas was echter door omstandigheden van zijn apropos, vergat deze vrijpion en gaf Derk daarna ook nog eens de mogelijkheid om met een vrijpion door te lopen! Hoe raar kan het soms gaan! 

Doordat vrouwe Fortuna even langs kwam om DTK de overwinning te gunnen, hoefde er niet uitgevluggerd te worden. Daarmee hadden de DTKers een kleine revanche voor het eerdere verlies tegen Heerenveen in de competitie.